حکمت ۱۱۴ نهجالبلاغه؛
ملاک حسنظن و سوءظن به مردم
امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) در حکمت ۱۱۴ از ملاک حسنظن و سوءظن به مردم گفتهاند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک»، هر روز یک حکمت از نهجالبلاغه امیرالمؤمنین علی (ع) را میخوانیم.
وَ قَالَ علی (علیهالسلام): إِذَا اسْتَوْلَى الصَّلَاحُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ، ثُمَّ أَسَاءَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ حَوْبَةٌ، فَقَدْ ظَلَمَ؛ وَ إِذَا اسْتَوْلَى الْفَسَادُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ، فَأَحْسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ، فَقَدْ غَرَّرَ.
جايگاه خوشبينى و بدبينى در جامعه (اخلاقى، اجتماعى):
و درود خدا بر او، فرمود: هرگاه نيكوكارى بر روزگار و مردم آن غالب آيد، اگر كسى به ديگرى گمان بد برد، در حالى كه از او عمل زشتى آشكار نشده ستمكار است. و اگر بدى بر زمانه و مردم آن غالب شود و كسى به ديگرى خوشگمان باشد، خود را فريب داد.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
برچسبها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!